Afscheid

Na een heel korte nacht ben ik deze morgen gestart aan wat de laatste professionele week bij Radius wordt. Ik kan nu al zeggen mentaal een heel zware dobber! Weten dat je afscheid moet nemen van een plaats en vooral collega’s waar je het zo goed mee deed, is verdomd lastig. Momenteel vrees ik vooral de leegte die hierna zal komen. Gelukkig kan ik ondertussen zeggen dat de eerste sollicitaties de deur uit zijn waardoor ik hoop dat het zwarte gat niet te lang zal duren.

Naast luisteren naar The Cure en andere melancholische tonen probeer ik kracht te putten uit het terugblikken op de mooie momenten die ik mocht beleven. Een hoofdstuk dat hier dan zeker niet mag ontbreken, is het internationale karakter van deze job! En dan kom ik uiteraard uit bij het mooie Breda, een fantastische stad qua uitzicht en uitstraling maar vooral ook vol prachtige en enorm aangename mensen!

Mijn eerste bezoek aan het kantoor in Breda kwam er al na twee weken in dienst. Een totale leek zijnde in reizen voor het werk vertrok ik op die blauwe maandag met de auto naar Breda. Na veel fileleed en met mijn hoofd vol kwam ik er aan. De warme ontvangst die ik toen kreeg van iedereen op kantoor zal ik nooit vergeten. Dit warme welkom zorgde ervoor dat ik meteen begon te ontdooien en me al vrij snel thuis voelde in lovely Breda. Jullie zitten voor altijd in mijn hart!

Ik heb het niet zo voor grootsteden maar ik kan geen mooiere manier bedenken om de dag te beginnen met een wandeling van het hotel richting kantoor doorheen de prachtige binnenstad van Breda. Hiervoor stond ik graag wat vroeger op om in alle vroegte te kunnen genieten van Breda die ontwaakt. Studenten op de fiets onderweg naar school, leveranciers die hun goederen komen afleveren, de stilte van de terrasjes die de avond voorheen allen druk bezet waren. Voor mij een perfecte manier om goedgeluimd en vol energie aan de dag te beginnen.

En uiteraard was er niks leuker dan na een lange werkdag de bruisende binnenstad in te duiken met vaste partner in crime Dennis. Telkens weer leerde hij me een andere place to be kennen. En wat heb ik keer op keer genoten van de levendigheid en bedrijvigheid die er daar heerste! Dus bij deze Dennis, hartelijk dank voor je vriendschap en het delen van al die wijsheden uit Breda. Je zorgde ervoor dat ik helemaal verknocht raakte aan jouw stad en jouw NAC Breda zodat ik het als een tweede thuis ben gaan aanvoelen! The only thing we fear, is running out of beer is by far de meest grappige en origineelste slogan die ik ooit mocht aanhoren! 

Als ik ooit weg droomde over verhuizen naar het buitenland, wat de laatste tijd al af en toe de revue passeerde, stond mijn vizier telkens op het zuiden gericht maar dankzij jullie gastvrijheid en prachtige binnenstad heb ik vanaf heden Breda aan de lijst met bestemmingen toegevoegd waar ik me thuis voel en waar ik perfect zou kunnen wonen. Een persoonlijk afscheid zat er niet in maar ik beloof jullie uit de grond van mijn hart dat één van mijn eerste zaken na het vinden van een nieuwe job een bezoekje aan jullie en Breda zal worden. Ik kan onmogelijk via mail of deze blog afscheid nemen want daarvoor ben ik te veel van jullie gaan houden!

See you all very soon!